Oogfonds luidt noodklok voor gezonde kinderogen

By Annelies Derksen in Oogziektes

Hoge myopie, ook wel ernstige bijziendheid genoemd, neemt enorm toe in Nederland. Myopie is deels erfelijk, maar verandert door de huidige leefstijl van kinderen in een groot probleem.  Als we niets doen, zal myopie in 2050 de belangrijkste oorzaak van blindheid en slechtziendheid zijn. Zicht dat eenmaal verloren is gegaan, kan niet meer worden hersteld. Deskundigen luiden de noodklok en roepen heel Nederland op om de 20-20-2 leefregel onderdeel te maken van de opvoeding.

Oorzaak  

Gebrek aan buitenlicht is de belangrijkste oorzaak en veel dichtbij kijken in de vroege jeugd draagt bij aan het ontstaan van ernstige bijziendheid. Kinderen besteden steeds meer tijd op mobiele telefoons en tablets en spelen minder buiten. Het is dan ook geen verrassing dat het aantal bijziende kinderen wereldwijd stijgt. Het kinderoog past zich aan op het vele dichtbij kijken en vergroeit, waardoor veraf kijken lastiger wordt. En er is geen bril of behandeling die myopie kan voorkomen of genezen. 

Gevolgen

De groei van het oog vindt plaats in de jeugd, maar de échte problemen ontstaan meestal pas op latere leeftijd. Complicaties komen vooral voor bij mensen met hoge bijziendheid (brilsterkte -6 of meer). Het vergroot de kans op ernstige slechtziendheid. Het gros door myopische maculadegeneratie, maar ze lopen ook meer kans op netvliesloslating en glaucoom.

Preventie 

Het Oogfonds roept iedereen op om verantwoordelijkheid te nemen voor kinderen en jongeren die de gevolgen niet overzien en raadt aan om de volgende leefregel te hanteren:
– na 20 minuten dichtbij kijken 
– een onderbreking van 20 seconden om in de verte te kijken 
– en minstens 2 uur per dag buiten zijn/spelen 

Myopie-educatie.nl

Om iedereen bewust te maken van deze leefregel start het Oogfonds, met verschillende partners, op 20-2-’20 de campagne: Doe mee, 20-20-2! Ook lanceert het Oogfonds vandaag de nieuwe website myopie-educatie.nl als dé plek met alle informatie over bijziendheid.

Weten wanneer medicatie zin heeft: Precisie-psychiatrie stap dichterbij

By Annelies Derksen in Psychische klachten

Een gangbaar hersenonderzoek kan een belangrijk hulpmiddel zijn bij het bepalen van de juiste behandeling bij depressie. Dit blijkt uit een nieuw grootschalig onderzoek van de Stanford School of Medicine, in samenwerking met Stichting Brainclinics Foundation, Universiteit Utrecht en Universiteit Maastricht. De resultaten zijn zojuist gepubliceerd in Nature Biotechnology.

Mensen met depressieve klachten worden doorgaans behandeld met antidepressiva. Hoewel redelijk succesvol, is er nog altijd een grotere groep mensen bij wie deze behandeling niet helpt. 

Experimenteel psycholoog Martijn Arns van de Universiteit Utrecht is een van de auteurs van een artikel in Nature Biotechnology waarin onderzoekers aantonen dat met EEG het effect van bepaalde antidepressiva is te voorspellen. Arns: “Hoe mooi is het als we al vóór de behandeling weten of medicatie zin heeft?”

Een meerderheid van de mensen met depressieve klachten probeert verschillende antidepressiva, psychotherapie of magnetische hersenstimulatie (rTMS), alvorens ze een adequate behandeling vinden. Arns: “Bij de ontwikkeling van precisie-psychiatrie is het doel om voorbij deze ‘one-size-fits-all’ aanpak te komen (zie afbeelding), en middels biomarkers mensen met depressieve klachten sneller van de juiste behandeling te voorzien.”

Gestratificeerde psychiatrie

Het onderzoek waarbij Arns is betrokken laat zien dat een gangbaar hersenonderzoek – zoals het EEG – goed gebruikt kan worden om een patiënt naar de juiste behandeling te leiden. “Daarmee verhogen we de kans op een succesvolle behandeling. We noemen dit ook wel ‘gestratificeerde psychiatrie’. Deze uitkomst is een belangrijke stap in de richting van gestratificeerde geneeskunde, waarbij behandelkeuze geïnformeerd wordt door specifieke kenmerken van subgroepen, zogenaamde biomarkers.”

Inzet van machine learning

Arns collega’s van de Stanford School of Medicine ontwikkelden een machine learning algoritme dat in EEG’s een biomarker herkent die het effect van het antidepressivum sertraline kan voorspellen. Ditzelfde algoritme werd, in samenwerking met Stichting Brainclinics Foundation en neuroCare, op een EEG-dataset van bijna tweehonderd patiënten die behandeld waren met hersenstimulatie toegepast. “De resultaten lieten zien dat de afwezigheid van de sertraline predictor impliceert dat iemand juist beter zal reageren op een specifiek rTMS protocol (1 Hz), een bewezen effectieve behandeling bij ernstige depressies.” 

Noralie Krepel van Brainclinics, “we willen patiënten zo goed mogelijk helpen, en dit kan daar mogelijk aan bijdragen.”

Gepersonaliseerde psychiatrie

Volgens Arns, naast experimenteel psycholoog aan de Universiteit Utrecht ook onderzoeksdirecteur bij Stichting Brainclinics Foundation, zijn de gepubliceerde bevindingen een goede stap in de richting van precisie-psychiatrie. “Hoe mooi is het als we al vóór de behandeling weten of medicatie zin heeft, of dat het beter is om een andere behandeling zoals bijvoorbeeld psychotherapie of rTMS, toe te passen? Dat is precies waar het in de gepersonaliseerde psychiatrie om gaat.”

Wat is het verschil tussen een vaderschapstest en een onderzoek en wie van de ouders moet er betalen?

By Advertorial in Algemeen

Er kunnen meerdere redenen zijn waarom een onderzoek naar het vaderschap wordt getest. Het kan door de vrouw worden aangevraagd, zodat de man verplicht opdraait voor de kosten, maar ook het kind zelf kan hierom vragen. De man kan zelf ook een test aanvragen of het vaderschap te erkennen of ontkennen. Kortom: er zijn genoeg redenen om een test en/of onderzoek uit te laten voeren. Het verschil tussen een test en een onderzoek en inzicht in de kosten lees je hieronder! 

Vaderschapstest

Een vaderschapstest is een onderzoek waaruit je kunt concluderen of de vermeende vader echt de biologische vader is van het nog ongeboren kind. Deze test kan vaak al tijdens de zwangerschap uitgevoerd worden door middel van een DNA-test. Van de man wordt er met een wattenstaafje wangslijmvlies afgenomen en van de vrouw wordt er bloed afgenomen. Het grote voordeel van deze test is dat het geen enkel risico wordt gevormd voor de baby zoals bijvoorbeeld bij een vlokkentest of vruchtwaterpunctie wel het geval is. Deze test kan al vanaf de 9e week uitgevoerd worden en met deze test wordt er nauwkeurig bepaalt of je de vader bent van het kind. 

Werking test 

Hoe dit in zijn werk gaat? Je bestelt allereerst een test online, waarna je de testkit thuis ontvangt in een neutrale envelop. Vervolgens neem je zelf met een wattenstaafje wat slijmvlies af en stuur je dit weer terug naar het adres. Vervolgens vergelijkt het laboratorium het DNA op minimaal 20 plaatsen met het DNA van het kind. Vaak worden deze DNA-monsters binnen een korte periode geanalyseerd en getest in een laboratorium. De uitslag van deze test kun je via de post of e-mail ontvangen. Komen de DNA-profielen niet overeen? Dan ben je (helaas) niet de vader van het kind. Mocht het wel overeenkomen, dan kunnen ze vaak met ongeveer 99,999% vaststellen dat je wel de vader bent.

Vaderschapsonderzoek

Een vaderschapsonderzoek ligt net even wat anders dan een onderzoek. Waarbij je bij een vaderschapstest wilt weten wie de vader is, is een onderzoek bedoeld om eventueel je kind te erkennen. Door middel van een onderzoek kun je erachter komen of je de biologische vader bent. Je kunt ook gedwongen worden dat je de biologische vader bent, zodat je mee kunt betalen aan de kosten van het kind. Deze test geeft dus ook overzicht in deze belangrijke zaken over financiën. Het vaderschapsonderzoek wordt vaak door de vrouw aangevraagd omdat ze bijvoorbeeld de biologische vader wilt dwingen om mee te betalen aan alimentatie. De man kan hierin gedwongen worden door de rechtbank of je kunt hier vrijwillig in mee stappen. Een andere optie is dat het kind, wanneer het meerderjarig is, dit zelf kan aanvragen omdat ze bijvoorbeeld wilt weten wie haar echte vader is. Er wordt bloed of speeksel bij zowel het kind als de vader afgenomen, waarbij vervolgens wordt gekeken of er erfelijke factoren overeen komen. 

Kosten onderzoek

Het mag duidelijk zijn dat er aan dit soort onderzoek kosten zitten verbonden en de vraag is wie deze kosten voor rekening moet nemen. Als man en vrouw kun je de kosten samen delen, maar je kunt ook wachten op een gerechtelijk bevel. Als de man de vader van het kind blijkt te zijn, zijn de kosten voor zijn rekening en mocht dit niet zo zijn dan moet de vrouw voor deze kosten opdraaien. Doordat dit onderzoek niet wordt vergoed door je zorgverzekering moet je er goed over nadenken. De kosten lopen al vanaf 150 euro en kunnen daarna oplopen tot in de duizenden euro’s. Een vaderschapsonderzoek geeft over het algemeen een grote betrouwbaarheid, maar kan nooit met 100 procent vast worden gesteld.